Λάθος κίνηση (Wrong Move), 1975

Το Γκλύκσταντ της βόρειας Γερμανίας, η Βόννη, ένα παλάτι στις όχθες του Ρήνου, ένα οικιστικό συγκρότημα στα περίχωρα της Φρανκφούρτης και, τέλος, το όρος Τσούγκσπιτσε: αυτοί είναι οι σταθμοί ενός ταξιδιού για το οποίο ο νεαρός Βίλχελμ Μάιστερ διατηρεί ελπίδες ότι θα τον σώσει από την οξυθυμία και την απελπισία που τον βασανίζουν στη γενέτειρά του. Πιστεύει ότι σε άγνωστα μέρη θα καταφέρει να αφοσιωθεί στη βαθύτερη, ανεξέλεγκτη ενόρμησή του: στο γράψιμο. Θέλει να γίνει συγγραφέας. Κάνοντας αυτό το ταξίδι, με την άδεια της μητέρας του, ελπίζει να διευρύνει τους ορίζοντές του και, πάνω απ’ όλα, να βρει τον εαυτό του.

Στο μυθιστόρημα του Γκαίτε, «Τα χρόνια της μαθητείας του Βίλχελμ Μάιστερ», στο οποίο βασίστηκε το σενάριο του Πέτερ Χάντκε, ένα τέτοιο ταξίδι εξακολουθούσε να αποτελεί μια «αυθεντική κίνηση». Στη λογοτεχνία του 19ου αιώνα, και ιδιαίτερα στο γερμανικό Bildungsroman, το μυθιστόρημα ενηλικίωσης, ο τόπος του ταξιδιού συνδέεται πάντα με αλλαγές και εμπειρίες των οποίων η σημασία έχει διάρκεια στον χρόνο. Η έννοια του ταξιδιού ταυτίζεται με την επιτυχημένη αναζήτηση της ταυτότητας του ίδιου του ατόμου.

Μόνο που ο Βίλχελμ της «Λάθος κίνησης» πρέπει να φτάσει στην οδυνηρή διαπίστωση ότι –στις μέρες μας– ένα ταξίδι δεν οδηγεί πια από μόνο του στον επιθυμητό στόχο. Η πορεία του τον οδηγεί σε μια αδιάκοπη σειρά από αποτυχίες, που οφείλονται σε λάθη τόσο δικά του όσο και των ανθρώπων που συναντά στον δρόμο του. Γνωρίζει τον Λαέρτη, έναν τραγουδιστή του δρόμου που παλεύει με το ναζιστικό παρελθόν του, μια βουβή κοπέλα ονόματι Μινιόν (η Ναστάζια Κίνσκι στον πρώτο της κινηματογραφικό ρόλο), έναν ποιητή και την ηθοποιό Τερέζ.

Χρυσά Βραβεία Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Διεύθυνσης Φωτογραφίας, Μοντάζ, Μουσικής και Ανσάμπλ Ηθοποιών της Ακαδημίας Κινηματογράφου της Δυτικής Γερμανίας το 1975