Μία Γέφυρα Μουσικής πάνω από τη Συγγρού vol. 7

Πέμπτη 3 Μαρτίου

20:30

Mουσικές ανταλλαγές ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γαλλία

Ιωάννα Βρακατσέλη: μέτζο σοπράνο
Μυρτώ Ακρίβου: πιάνο
Αμαλία Κουντούρη: φλάουτο

Maurice Ravel (1875-1937, Γαλλία), “Cinq mélodies populaires grecques” (1904-06), για φωνή και πιάνο

Dzovinar Mikirditsian (γενν. 1979, Ελλάδα/Λίβανος/Αρμενία), “Tamzara” (2022)*, για φωνή, φλάουτο και πιάνο, ανάθεση της Στέγης

Ιάννης Ξενάκης (1922-2001, Ελλάδα/Γαλλία), “Six chansons” (1950-51), για πιάνο

François-Bernard Mâche (γενν. 1935, Γαλλία), “Trois Chants Sacrés”, για σόλο φωνή και ταμπουρίνο – “n. 3 Maponos” (1990)**

Ιάννης Ξενάκης, “Zyia” (1952), για μέτζο σοπράνο, φλάουτο και πιάνο

21:30

(D)ommage à Xenakis
Γιώργος Κωνσταντίνου: σόλο πιάνο

Τom Wolgers (γενν. 1959, Σουηδία), “Ηοmmage à Le Corbusier” (1987), για ηλεκτρονικά

Γιώργος Κωνσταντίνου (γενν. 1978, Ελλάδα), “Fragmented Light Grid”, after “Herma” by Iannis Xenakis (2016)

Γιώργος Κουμεντάκης (γενν. 1959, Ελλάδα), “Le Cormoran de Iannis Xenakis”, από τον κύκλο «Μεσόγειος Έρημος» (2000)

Salvatore Sciarrino (γενν. 1947, Ιταλία), “De la nuit” (1971)

Ιάννης Ξενάκης (1922-2001, Ελλάδα/Γαλλία), “à R.” (1987)

Robert Coleman (Ιρλανδία), “Hommage à Xenakis” (2016)**, για ηλεκτρονικά

Παρασκευή 4 Μαρτίου

20:30

Μουσική και Μαθηματικά

Aeris Trio
Διονύσης Κοκόλης: τρομπέτα
Χρήστος Σαλβάνος: κόρνο
Ανδρέας-Ρολάνδος Θεοδώρου: τρομπόνι
Συμμετέχει ο Γιώργος Θεόδωρος Ραράκος: τούμπα

Ιάννης Ξενάκης (1922-2001, Ελλάδα/Γαλλία), “Keren” (1986), για σόλο τρομπόνι

Φανή Κοσώνα (γενν. 1969, Ελλάδα), “Shadow falls between” (2020)*, για τρομπέτα, κόρνο και τρομπόνι

Ιάννης Ξενάκης, “Linaïa-Agon” (1972), μουσικό παιχνίδι για τρία πνευστά (κόρνο, τρομπόνι και τούμπα)

21:30

Φέλντμαν – Ξενάκης

ARTéfacts Ensemble
Σπύρος Τζέκος: κλαρινέτο
Θοδωρής Βαζάκας: κρουστά
Παναγιώτης Ζιάβρας: κρουστά

Μυρτώ Νιζάμη (γενν. 1994, Ελλάδα/Ολλανδία), “Beneath underbreathe” (2022)*, για κλαρινέτο και κρουστά, ανάθεση της Στέγης

Αλέξανδρος Μαρκέας (γενν. 1965, Ελλάδα/Γαλλία), “Trois clins d'œil rythmés” (2006), για κλαρινέτο και ηλεκτρονικά

Sarah Nemtsov (γενν. 1980, Γερμανία), “Implicated amplification” (2014)**, για μπάσο κλαρινέτο και ηλεκτρονικά (τρία πετάλια εφέ και ενίσχυση)

Μηνάς Μπορμπουδάκης (γενν. 1974, Ελλάδα/Γερμανία), “Unisono” (2003)**, για δύο εκτελεστές κρουστών

Morton Feldman (1926-1987, HΠΑ), “Bass Clarinet and Percussion” (1981), για μπάσο κλαρινέτο και κρουστά (2 εκτελεστές)

Ιάννης Ξενάκης (1922-2001, Ελλάδα/Γαλλία), “Concret PH” (1958), για μαγνητοταινία

Στην εισαγωγική συναυλία αναδεικνύονται εκλεκτικές μουσικές συγγένειες ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γαλλία. Η έμπνευση από την παραδοσιακή μουσική είναι το συνδετικό νήμα ανάμεσα στον Ραβέλ, τον πρώιμο Ξενάκη και την ανάθεση στη Dzovinar Mikirditsian, της οποίας παίζεται για πρώτη φορά έργο στη χώρα της καταγωγής της. Ο François-Bernard Mâche, πηγαίνοντας ακόμη πιο πίσω στον χρόνο, δίνει μουσική υπόσταση σε μια νεκρή γαλατική γλώσσα.

Ο Γιώργος Κωνσταντίνου οραματίστηκε ένα μουσικό κολάζ ελεύθερων συνειρμών στο πρόγραμμα “(D)ommage à Xenakis”, πλέκοντας, γύρω από την εμβληματική “Herma”, σπαράγματα από τα Νυχτερινά του Chopin. Το αφιερωμένο στον Ραβέλ έργο του Ξενάκη συνδιαλέγεται με αυτό του Sciarrino, ενώ τα έργα των Κουμεντάκη, Coleman και Wolgers κοιτούν από διαφορετικές μεριές το ξενακικό σύμπαν.

Το τρίο χάλκινων πνευστών Aeris αποκαλύπτει τη δεξιοτεχνία των σολιστικών έργων του Ξενάκη, αλλά και τις ιδιαίτερες σχέσεις ανάμεσα στη μουσική και στα μαθηματικά: το “Linaïa-Agon” ενσωματώνει τη Θεωρία των Παιγνίων σε μια στρατηγική μουσική αναμέτρηση και το έργο της συνθέτριας και μαθηματικού Φανής Κοσώνα χρησιμοποιεί εργαλεία από τον κλάδο της Τοπολογίας.

Μια δημόσια μαγνητοσκοπημένη συζήτηση μεταξύ του Morton Feldman και του Ιάννη Ξενάκη έδωσε την ιδέα για τη γειτνίαση του πιο χαμηλόφωνου ίσως έργου του Ξενάκη με το τρίο για μπάσο κλαρινέτο και κρουστά του Feldman. Για το ίδιο σχήμα έγινε και η ανάθεση στη νέα συνθέτρια Μυρτώ Νιζάμη. Η συμμετρία των δύο κρουστών που χρησιμοποιεί και ο Feldman αναδεικνύεται από τον Μηνά Μπορμπουδάκη και η σολιστική δεξιοτεχνία των κλαρινέτων από τον Αλέξανδρο Μαρκέα και τη Sarah Nemtsov.