Adam Cole | Infinite Jest
Η υπόσχεση της εξατομικευμένης τεχνητής νοημοσύνης είναι η υπόσχεση της απόλαυσης: να βλέπεις, να ακούς, να αισθάνεσαι και να γίνεσαι ό,τι επιθυμείς. Ωστόσο, παρότι οι παραγωγικές τεχνολογίες βίντεο καθιστούν δυνατή την υπερεξατομικευμένη εμπειρία των νέων μέσων, ταυτόχρονα αναπαράγουν κανονιστικά αφηγήματα ενσωματωμένα βαθιά μέσα στα υπολογιστικά τους πλαίσια. Το συγκεκριμένο έργο θέτει το ερώτημα: Ποιες είναι οι συνέπειες της κατανάλωσης αυτών των εικόνων; Ποιες επιθυμίες διεγείρονται, διαμορφώνονται και τελικά ελέγχονται;
Το “Infinite Jest” είναι μια εμβυθιστική, πολυκάναλη βιντεοεγκατάσταση που εξετάζει κριτικά τον τρόπο με τον οποίο οι κωδικοποιημένοι κινηματογραφικοί μύθοι διαμορφώνουν και εμπορευματοποιούν τις επιθυμίες μας. Αξιοποιώντας προηγμένες τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης σε πραγματικό χρόνο, το έργο εισάγει προκλητικά το κοινό σε εμβληματικά κινηματογραφικά μοτίβα οπτικής απόλαυσης. Συνδυάζοντας τη θεωρία του κουίρ κινηματογράφου με την επιτελεστική εγκατάσταση και την αιχμή της AI, το έργο εστιάζει στη σαγήνη –και ταυτόχρονα στην ανησυχητική ισχύ– της αλγοριθμικής εξατομίκευσης.
Μέσα στην εγκατάσταση πολλαπλών οθονών, οι θεατές βλέπουν τη δική τους μορφή να ενσωματώνεται αβίαστα σε γνώριμες αλλά ανησυχητικά ανοίκειες κινηματογραφικές σκηνές. Αυτή η αλληλεπίδραση σε πραγματικό χρόνο προκαλεί μια προσωπική αντιπαράθεση με τις λανθάνουσες προκαταλήψεις και τις λεπτές επιβολές της αλγοριθμικής αφήγησης. Καθώς το έργο εξελίσσεται, οι σκηνές αυτές κλιμακώνονται, θολώνοντας τα όρια ανάμεσα στη συμβατική οπτική απόλαυση και την υπολογιστικά διαμορφωμένη επιθυμία.
Μέσα από οικειοποιήσεις και παιγνιώδεις ανατροπές, το “Infinite Jest” αποσταθεροποιεί το θέαμα της εξατομίκευσης που προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη. Αντιπαραθέτοντας την αυτοαναγνώριση με την υπερβολή της κινηματογραφικής επιτήδευσης, η εγκατάσταση καλεί το κοινό να αναρωτηθεί πώς η ταυτότητα, η οικειότητα και η επιθυμία μετατρέπονται σε εμπορεύματα – υποσχόμενα αλλά και ελεγχόμενα από αόρατες υπολογιστικές δομές.
Μπορεί εμείς να εκπαιδεύουμε τη μηχανή, αλλά και η μηχανή με τη σειρά της εκπαιδεύει εμάς.
περισσοτερα:
Ellpetha Tsivicos: CHAK
Αγάπη Χαρμάνη: Ρίζες/Roots/Hundee
Marc Delalonde: Για μια αστρο-οικολογία του εαυτού
Arshia Fatima Haq: Το αρχείο των αφανών
Χρυσάνθη Κουμιανάκη: Παρτιτούρα για ένα πανηγύρι του μέλλοντος
νέα