Day 1 | STEGI.RADIO Takeover 2025

Στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, εκεί όπου τα καθίσματα «εξαφανίζονται» προσωρινά και η αίθουσα μεταμορφώνεται σε συναυλιακό χώρο, οι υψηλής τάσης electro και techno ήχοι της Kittin και του David Vunk συναντούν τη new wave ενέργεια των Curses, την αυθάδικη ψυχεδελική garage των Acid Baby Jesus και την avant pop της VASSIŁINA.

Ανεβαίνοντας στη Μικρή Σκηνή, οι leftfield αστικές εξιστορήσεις του The Boy και η νέας κοπής θεατρική pop του Kristof ξεδιπλώνονται μαζί με την ντελικάτη ambient της Malibu.

Κατεβαίνοντας έξι ορόφους από εκεί, στο -1 της Στέγης, ο ρυθμός δυναμώνει με τους μεσογειακούς new club ήχους των Deena Abdelwahed και STILL, το global bass αμάλγαμα της Catu Diosis, τη βρόμικη, παιγνιώδη electro του DJ Problems και την εγκεφαλική bass της j biloba.

Παράλληλα, στο +3 στη Στέγη ο A@H2O δημιουργεί ατμόσφαιρα χαλάρωσης με ένα 5ωρο σετ εστιασμένο σε dub, reggae και calypso ήχους, ενώ ο Γιάννης-Ορέστης Παπαδημητρίου συνομιλεί με τον επιμελητή κινηματογράφου και μουσικής Stoffel Debuysere, στο πλαίσιο του προγράμματος “Ways of Listening” που δημιούργησε ο δεύτερος, για να αναδείξει τον ήχο ως εργαλείο ανάπτυξης κριτικών οπτικών πάνω στα ντοκιμαντέρ.

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου

–1

20:00 – 21:00 | j biloba
21:00 – 22:30 | Catu Diosis
22:30 – 00:00 | STILL
00:00 – 01:30 | DJ Problems
01:30 | Deena Abdelwahed

Κεντρική Σκηνή

20:30 – 21:30 | VASSIŁINA
21:30 – 22:30 | Acid Baby Jesus
22:30 – 23:30 | Curses
23:30 – 01:15 | Kittin
01:15 | David Vunk

Μικρή Σκηνή

21:00 – 22:00 | Malibu
22:00 – 23:00 | Kristof
23:00 | The Boy

+3

21:00 – 22:00 | Stoffel Debuysere (συζήτηση/listening session)
22:00 | A@H20

+1

"Technopoetics" | 2017 - 2025 | Εγκατάσταση μεικτών μέσων

Στην εγκατάσταση “Technopoetics” (Τεχνοποιητική) συναντάμε μεμονωμένες φράσεις που χρησιμοποιήθηκαν σε είκοσι rave ύμνους, αποκομμένες από το μουσικό αλλά και το χωρικό τους πλαίσιο, δηλαδή από τις αποθήκες και τα περίχωρα της πόλης, όπου συνήθως ακούγονταν αυτά τα κομμάτια στα rave. Μέσω αυτής της μετατόπισης και της χρήσης βασικών γραφικών και τυπογραφικών στοιχείων, το “Technopoetics” αναδεικνύει αυτές τις αδρές, επιτακτικές φράσεις ως κάτι περισσότερο από τεχνουργήματα της rave κουλτούρας. Πρόκειται για μια νέα μορφή ποίησης, που αντλεί τόσο από την κουλτούρα του δρόμου και τα samples όσο και από τον εκστατικό, επαναληπτικό χαρακτήρα του rave.

Σχεδιασμός χωρικού ήχου: Στέφανος Κωνσταντινίδης

+2

"Ménage à trois" | 2025 | Εγκατάσταση μεικτών μέσων

Τρία εμβληματικά μηχανήματα, τα Roland TB-303, TR-808 και TR-909, είναι τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο και οι κυματομορφές τους απεικονίζονται καθώς αρχίζουν να παίζουν. Αντί να παραμένουν όμως σε μια σταθερή λούπα, αποσυγχρονίζονται, αμφισβητώντας τα πρότυπα ακρίβειας της σύγχρονης κουλτούρας. Αυτή η μετατόπιση από τον τέλειο συγχρονισμό στην εσκεμμένη διασάλευση διερευνά τον χρόνο ως μια άκαμπτη και συγχρόνως ρευστή κατάσταση. Όταν βρίσκονται σε συγχρονισμό, οι ρυθμοί ενσωματώνουν τον χρόνο ως κάτι δομημένο και μετρήσιμο. Εκτός συγχρονισμού, δημιουργούν ένα χαοτικό, απρόβλεπτο ηχοτοπίο που επαναπροσδιορίζει τον χρόνο ως κάτι ευέλικτο και μη γραμμικό. Μαζί, γίνονται μια μεταφορά για την ανθρώπινη εμπειρία του χρόνου: ρυθμική αλλά επιρρεπής στη διατάραξη.

Τεχνική υποστήριξη: Στέφανος Κωνσταντινίδης

Ανάπτυξη παλμογράφου: Αλέξης Ρέτσης

TB-303, TR-808 και TR-909: Δημήτρης Παπαϊωάννου

+4

"Teen Age Riot" | 2025 | Εγκατάσταση μεικτών μέσων

Ένας φόρος τιμής στους Clash και τους Who, ένα αντικείμενο που αποπνέει τη νεανική οργή της ροκ μουσικής και, ταυτόχρονα, την ακύρωσή της: την επικράτηση του συντηρητισμού μέσα στο ροκ κατά τα μεταγενέστερα χρόνια του και τη συνακόλουθη εγκατάλειψή του από τους νέους σε αναζήτηση πιο ριζοσπαστικών μουσικών σκηνών.

+5

"Our Data Is a Battlespace" | 2025 | Εγκατάσταση μεικτών μέσων

Καθώς ο πόλεμος και οι διάφορες εκφάνσεις του μεταβάλλονται, μαζί τους αλλάζουν και οι λέξεις που χρησιμοποιούμε για να τους περιγράψουμε: από το πεδίο της μάχης περάσαμε στο θέατρο επιχειρήσεων και στη συνέχεια, με την εμφάνιση του διαδικτύου και την επακόλουθη ανάδυση του κυβερνοπολέμου, έχουμε πλέον τον λεγόμενο χώρο μάχης (battlespace). Οι πόλεμοι διεξάγονταν για τον χρυσό ή το πετρέλαιο, μεταξύ άλλων πόρων. Σήμερα, τα δεδομένα έχουν γίνει ένα εξαιρετικά πολύτιμο εμπορεύσιμο αγαθό, το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι παρέχουν δωρεάν στα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις συναφείς με αυτά εταιρείες και τους διαφημιστές. Αρκεί να δει κανείς το σκάνδαλο εκλογικής χειραγώγησης της Cambridge Analytica αλλά και την επικράτηση του καπιταλισμού της επιτήρησης, όπου τα προσωπικά δεδομένα συλλέγονται και εμπορευματοποιούνται από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

David Vunk

Ο David Vunk, επικεφαλής της δισκογραφικής εταιρείας Moustache Records, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ρότερνταμ και αποκαλείται «το θηρίο της πόλης του λιμανιού», έχοντας 25 χρόνια εμπειρίας ως DJ. Παίζοντας από acid έως techno κι από Italo disco έως electro, ξέρει να μεταδίδει την ενέργειά του όταν βρίσκεται στα decks και μπορεί μεμιάς να μεταμορφώσει ένα dancefloor και να ξεσηκώσει το κοινό. Κάνει εντυπωσιακές αλλαγές ανάμεσα σε δίσκους που είναι υποβλητικοί και συναρπαστικοί, είτε δυναμώνει τον ήχο του για τη σκηνή ενός μεγάλου φεστιβάλ είτε επιλέγει πιο οικείες δυναμικές στο περιβάλλον ενός μικρού και ιδρωμένου κλαμπ.

Kittin

Η Kittin είναι εδώ και δεκαετίες πλέον πρωτοπόρος του electroclash, αυτής της ασεβούς «σύγκρουσης» ανάμεσα στο new wave και στην techno των 90s. Τα σινγκλ “1982” και “Frank Sinatra” με τον The Hacker εδραίωσαν τη φήμη της ως DJ στο διεθνές στερέωμα, ενώ και τα δύο χαιρετίστηκαν ως ύμνοι της αντεργκράουντ electroclash σκηνής. Ακολούθησαν και άλλες σπουδαίες συνεργασίες, όπως το “Rippin’ Kittin’” με τον Golden Boy και το “Silver Screen (Shower Scene)” με τον Felix Da Housecat. Χάρη στο ακαταπόνητο εργασιακό της ήθος και την κρυστάλλινα αγνή αγάπη της για τη μουσική και μόνο, η Kittin (κατά κόσμον Caroline Hervé) έχει καθιερωθεί ως ένας φάρος στη διεθνή κοινότητα της ηλεκτρονικής μουσικής.

Curses

Ρομαντική post-punk και σωματική μουσική από το Βερολίνο. Ο Luca Venezia, στα φωνητικά και στην κιθάρα, και ο Dame Bonnet στο μπάσο αποτελούν τους Curses, που ξεδιπλώνουν στις ζωντανές τους εμφανίσεις μια ιδιοσυγκρασιακή σύνδεση ανάμεσα στη σκοτεινή, μελαγχολική ποπ με αναφορές στα 80s και την DIY ενέργεια του πρώιμου EBM. Με δύο άλμπουμ στην εταιρεία Dischi Autunno, οι Curses έχουν κυκλοφορήσει επίσης ένα LP σε περιορισμένα αντίτυπα στον παρισινό οίκο μόδας Saint Laurent και έχουν γράψει μουσική για βίντεο καμπάνιες των οίκων Dior και Raf Simons/Calvin Klein. Έχουν ένα νέο άλμπουμ στα σκαριά, βουτηγμένο στις χαρακτηριστικές φασματικές κιθάρες και στα στοιχειωμένα φωνητικά των Curses.

Acid Baby Jesus

Garage/ψυχεδελικό ροκ συγκρότημα που σχηματίστηκε τον Μάρτιο του 2009 στην Αθήνα από τους νεαρούς φίλους Νώντα Παππά, Όθωνα Μεντή (αποχώρησε το 2014), Μάρκο Μαζαράκη και Τηλέμαχο Στρόνη.

Οι Acid Baby Jesus υπέγραψαν με τη Slovenly Recordings το 2010. Την περίοδο 2011–13 περιόδευσαν στη Βόρεια Αμερική με τους Hellshovel (και μαζί τον Jeff Clarke των Demon’s Claws). Το 2014 εντάχθηκε στη σύνθεσή τους ο Dox Grillo των Hellshovel στην κιθάρα, ενώ το 2015 το συγκρότημα περιόδευσε στην Αυστραλία, την Ιαπωνία και τη Σιγκαπούρη.

Το 2017 κυκλοφόρησαν το τρίτο τους άλμπουμ στη Fuzz Club Records και ακολούθησαν εμφανίσεις τους στην Ευρώπη το 2017 και το 2019.

VASSIŁINA

Με καταγωγή από την Ελλάδα και έδρα μεταξύ Λονδίνου και Αθήνας, η VASSIŁINA συνθέτει κομμάτια που εξισορροπούν αισθητικά στοιχεία της ποπ με σκοτεινές ηλεκτρονικές επιρροές. Έχοντας αναφορές στην avant-pop καθώς και στη βρετανική και γαλλική synth-pop και electro-pop σκηνή, παρουσιάζει στα live της ένα punk μελαγχολικό ηχοτοπίο. Με έντονα delays στις φωνές, απόκοσμα field recordings και μελαγχολικές πολυφωνίες, η VASSIŁINA ακροβατεί ανάμεσα στο χάος και στην dance σκηνή.

The Boy

Ο The Boy (γενν. Αλέξανδρος Βούλγαρης, γενν. 1981, Αθήνα) είναι σκηνοθέτης του κινηματογράφου και μουσικός. Έχει κυκλοφορήσει περισσότερα από 25 μουσικά άλμπουμ (ανάμεσά τους, τα “Please Make Me Dance”, «Κουστουμάκι», «Ηλιοθεραπεία», «Έτοιμοι» [Ένα και Δύο], «Παραδουλεύτρα», «Αντιλόπη» και «Ώντρεϋ») και έχει γράψει μουσική για κινηματογραφικά και θεατρικά έργα. Έχει εμφανιστεί επίσης ως ηθοποιός στη σκηνή και στην οθόνη, έχει σκηνοθετήσει βίντεο κλιπ και, πιο πρόσφατα, έχει διδάξει κινηματογράφο σε δραματικές σχολές.

Kristof

Ο Kristof γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε πιάνο και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Συνδυάζοντας την avant-pop με τη σύγχρονη κλασική, οι εμφανίσεις του έχουν στοιχεία καμπαρέ, όπου εκείνος τραγουδάει, πιέζει κουμπάκια, παίζει πιάνο και synths ή ακόμα και παιχνίδια καθώς διηγείται ιστορίες. Συμμετέχει στη μουσική σκηνή της Αθήνας εδώ και λίγα χρόνια, έχοντας κυκλοφορήσει τους δίσκους “Revealité” (2013), “Oracle” (2016), “Talkshow” (2020) και «Ψυχαγωγία» (2022). Αυτή την περίοδο ηχογραφεί τον νέο του δίσκο, που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2025.

Malibu

Η Malibu είναι Γαλλίδα ηλεκτρονική συνθέτρια, το έργο της οποίας κινείται μεταξύ ambient και αιθέριας μουσικής. Ο ήχος της είναι εμβυθιστικός, σαν μια θάλασσα συνθετικών χορδών και χορωδιών, πάντα εμπνευσμένος από απαλά αντηχητικά φωνητικά και μελωδικές συγχορδίες. Κάθε μήνα διερευνά αντίστοιχες μουσικές ιδέες στη ραδιοφωνική της εκπομπή, “United In Flames”, με τη βοήθεια διαφόρων καλεσμένων. Το πρώτο EP της Malibu είχε τίτλο “One Life” και κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2019 από την Joyful Noise Recordings και την UNO NYC. Ακολούθησε το EP “Palaces of Pity”, τον Νοέμβριο του 2022, από την UNO NYC.

Deena Abdelwahed

Η Τυνήσια παραγωγός και DJ Deena Abdelwahed έχει κυκλοφορήσει αρκετά άλμπουμ στην παρισινή εταιρεία InFiné, μεταξύ των οποίων και τα “Khonnar” (2018) και “Dhakar” (2020). Στις μουσικές της εξερευνήσεις προσπαθεί να επανερμηνεύσει τα ποικίλα στοιχεία που συνθέτουν την αραβική μουσική, αντλώντας έμπνευση τόσο από τη μουσική των κλαμπ όσο και από την τρέχουσα πειραματική σκηνή. Έχει πραγματοποιήσει live και DJ sets σε διάφορα φεστιβάλ, ανάμεσά τους στο Sonar (Ισπανία), στο CTM (Βερολίνο) και στο Mutek (Πόλη του Μεξικού), καθώς και σε κλαμπ όπως το Concrete στο Παρίσι, το Berghain στο Βερολίνο και το Mutabor στη Μόσχα.

Catu Diosis

H Catu Diosis είναι μια παραγωγός, ράπερ και DJ από την Ουγκάντα, που χαρακτηρίζεται από το ελεύθερο πνεύμα, την ενέργεια και τον δυναμισμό της. Η μουσική της είναι πολυσυλλεκτική, εξαιρετικά χορευτική και πάντα με ένα αφροκεντρικό μείγμα παγκόσμιου bass, που μεταφέρει τους ακροατές από τη Λουάντα στο Σάο Πάολο και από την Καμπάλα στο Μπαμάκο μέσα σε δευτερόλεπτα.

Έχει παίξει σε αναρίθμητα φεστιβάλ, κλαμπ και σκηνές ανά τον κόσμο, μεταξύ αυτών στα φεστιβάλ CTM (Panorama Bar, Βερολίνο), Fusion (Γερμανία), Eurockéennes (Γαλλία), Kaleidoscope (Κένυα), Nyege Nyege (Ουγκάντα), Locus (Ιταλία), Circulart (Κολομβία), καθώς και στο Boiler Room.

Η Catu είναι συνιδρύτρια, μαζί με τη R3ign Drops, της πλατφόρμας Dope Gal, για τη συνεργασία γυναικών σε δημιουργικά πρότζεκτ.

STILL

Ο καλλιτέχνης και μουσικός STILL (Simone Trabucchi) από το Μιλάνο χαρακτηρίζεται από μια μοναδική, νομαδική προσέγγιση στην πρακτική του, μετακινούμενος ανάμεσα στους ιδιοσυγκρασιακούς κόσμους των ήχων και των εικόνων του. Είναι ο ένας εκ των δύο μελών του σχήματος Invernomuto, αλλά και ιδρυτής της Hundebiss Records. Η προσωπική του θεώρηση για ένα είδος «ψηφιακού dancehall» καθόρισε τον ήχο του ντεμπούτου άλμπουμ του, “I”, που κυκλοφόρησε από την PAN το 2017. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το “KIKOMMANDO”, ένα υβριδικό έργο (βιβλίο, σειρά βίντεο και mixtape), στο label Hakuna Kulala της Nyege Nyege και την PAN. Από πέρσι ηχογραφεί νέα μουσική στο Auditorium Novecento της Νάπολης, που είναι ένα από τα παλαιότερα στούντιο ηχογραφήσεων στην Ευρώπη.

DJ Problems

Ο DJ Problems, aka Bekha Mujiri, είναι DJ και παραγωγός. Γεννημένος στη Γεωργία και μεγαλωμένος στην Ελλάδα, ασχολείται με την ηλεκτρονική μουσική από το 2008 και είναι ενεργός στην techno σκηνή της Αθήνας από το 2010. Η μουσική του κινείται μεταξύ techno, electro και bass, χωρίς να περιορίζεται σε αυτά τα είδη. Έχει κυκλοφορήσει σε δισκογραφικές όπως οι Magdalena's Apathy, Hypress Records, Vanila Records και Low Income $quad. Το 2022 ίδρυσε τη δική του δισκογραφική, Street Fighter Honda. Είναι επίσης συνιδιοκτήτης του Fade Radio στην Αθήνα.

j biloba

Η j biloba είναι DJ με έδρα την Αθήνα, που διακρίνεται για τους βαρείς ήχους bass, τα broken beats και τις βαθύτερες αποχρώσεις της techno. Τα σετ της χαρακτηρίζονται από εξελισσόμενες εντάσεις, περίπλοκους ρυθμούς και απόκοσμες ατμόσφαιρες. Είναι resident DJ στο Smut Athens και επιμελείται τη διμηνιαία εκπομπή “hadal zone” στο STEGI.RADIO.

A@H20

Ο A@H20, aka Herden Lollia, είναι αυτοδίδακτος μουσικός, DJ και χειροπράκτης του ζεν σιάτσου, ο οποίος ζει στην Κάρυστο της Εύβοιας. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος των ελληνικών post-punk συγκροτημάτων Ends with the Sea (1983-84) και Winter Watercolors (1984-88), ως κιθαρίστας, τραγουδιστής, στιχουργός και συνθέτης τους. Το 2016 κυκλοφόρησε από την Geheimnis Records ένα άλμπουμ με κομμάτια από αυτές τις δύο μπάντες του και τίτλο “Years 1984–1988”. Έχει συνθέσει επίσης μουσική για παραστάσεις σύγχρονου χορού, έργα βίντεο τέχνης και ταινίες μικρού μήκους. Πρωτοπόρος της εγχώριας freestyle DJ σκηνής, άρχισε να δραστηριοποιείται ως DJ το 1984 και συνεχίζει να το κάνει μέχρι σήμερα. Υπήρξε μέλος σε ορισμένες από τις πιο δραστήριες αντεργκράουντ ομάδες πάρτι στη δεκαετία του 2000 (Muzak7, ZuLuTeK, What! Street Party, Bass Class). Τακτικός ραδιοφωνικός παραγωγός στα Paranoise Radio και Muzak7 Web Radio, γράφει εκτενώς στον εγχώριο μουσικό Τύπο. Στο παρελθόν υπήρξε ραδιοφωνικός παραγωγός στο Radiobubble, στο «Κανάλι 15» και στον Free FM.

Stoffel Debuysere

Ο Stoffel Debuysere είναι επιμελητής κινηματογράφου και οπτικοακουστικών τεχνών. Είναι επικεφαλής του προγράμματος του κινηματογραφικού φεστιβάλ Courtisane και λέκτορας Κινηματογραφικών-Κριτικών Σπουδών στη Σχολή Τεχνών KASK στη Γάνδη, όπου απέκτησε το διδακτορικό του το 2017, με το πρότζεκτ “Figures of Dissent – Cinema of Politics, Politics of Cinema”. Έχοντας ως έδρα του τις Βρυξέλλες, συνεχίζει να οργανώνει διάφορα κινηματογραφικά προγράμματα και εκδηλώσεις διαλόγου, σε συνεργασία με πολυάριθμους οργανισμούς και ιδρύματα στο Βέλγιο και διεθνώς.

Yannis-Orestis Papadimitriou

Ο Γιάννης-Ορέστης Παπαδημητρίου είναι ανεξάρτητος δημοσιογράφος από την Αθήνα. Η δουλειά του έχει παρουσιαστεί από διάφορα ενημερωτικά μέσα, όπως είναι η “The Telegraph”, το Bloomberg “CityLab” και το “InsideStory”, μεταξύ άλλων. Στο παρελθόν, έχει εργαστεί στην Ελλάδα ως εξωτερικός συνεργάτης, αρθρογράφος και τακτικός συντάκτης σε περιοδικά, εφημερίδες και ιστοσελίδες, αλλά και ως ερευνητής, βοηθός παραγωγής και μοντέρ σε ντοκιμαντέρ. Συμμετέχει στην ερευνητική ομάδα Manifold που δραστηριοποιείται σε διάφορες χώρες, διατηρώντας μέλη στην Αθήνα, στη Λευκωσία και στο Λονδίνο, και η δουλειά της οποίας έχει παρουσιαστεί σε ΜΜΕ, όπως το Al Jazeera English, η Deutsche Welle και η επιθεώρηση “Columbia Journalism Review”. Είναι συνδημιουργός της πλατφόρμας The Manifold Files, που ξεκίνησε τη λειτουργία της το 2020 με σκοπό τη δημοσίευση διεξοδικών ερευνών και η οποία υποστηρίζεται από το Google Digital News Innovation Fund.

Voltnoi Brege

Ο Voltnoi Brege είναι διαθεματικός καλλιτέχνης που εξερευνά με το έργο του τις διασταυρώσεις του ζωντανού κινηματογράφου, των ψηφιακών μέσων, των οπτικοακουστικών εγκαταστάσεων και της μουσικής. Είναι συνιδρυτής και καλλιτεχνικός συνδιευθυντής του STEGI.RADIO, ενός διεθνούς διαδικτυακού ραδιοφωνικού σταθμού στην Αθήνα, και αυτή την περίοδο συνεπιμελείται τον μουσικό προγραμματισμό στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Ο Voltnoi Brege είναι μέλος της συλλογικότητας DETACH, η οποία έχει επιμεληθεί πολιτιστικά πρότζεκτ όπως τα “The Death of Recorded Music“ (2017), “Enter Afrofuturism“ (2017), «Blockchain: Ουτοπία ή επιτόπια στροφή;» (2018) και «Movement (1920-2020): Πέρα και ανάμεσα από σύνορα» (2020). Επιπλέον, είναι ιδρυτικό μέλος των οπτικοακουστικών συλλογικοτήτων The Erasers και drog_A_tek, οι οποίες έχουν συμβάλει σημαντικά στην εξέλιξη της πειραματικής τέχνης νέων μέσων στην Ελλάδα – και όχι μόνο.

Η καλλιτεχνική και επιμελητική πρακτική του Brege έχει παρουσιαστεί σε ιδρύματα και φεστιβάλ σε όλη την Ευρώπη, όπως είναι το Institute of Contemporary Arts (ICA) του Λονδίνου, το Mapping Festival στη Γενεύη, η γκαλερί Bernier/Eliades, η Μπιενάλε της Αθήνας, η documenta 14 και το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.