Interrupted Futures: Artists in the Shadow of Suspended States
Μια συνεργασία του Onassis AiR με το Athens Palestine Film Festival
ωρα & ημερομηνια
Στο πλαίσιο της ετήσιας διοργάνωσης του Φεστιβάλ Παλαιστινιακού Κινηματογράφου της Αθήνας, το Onassis AiR φιλοξενεί την προβολή ταινιών δυο σκηνοθετριών και Onassis AiR Fellows ως μέρος του παράλληλου προγράμματος του φεστιβάλ.
Φωτογραφια: Christiane Schmidt
Αποσπασμα απο το "Speak Image, Speak" ενα φιλμ δοκιμιο σε εξελιξη της Pary El Qalqili
Η προβολή, με τίτλο “Interrupted Futures: Artists in the Shadow of Suspended States”, παρουσιάζει τα έργα των Onassis AiR Fellows Pary El-Qalqili και Sophie Ataya, οι πρακτικές των οποίων εστιάζουν στη δυσαρμονία μεταξύ ελπίδας και φυλάκισης, ορατότητας και διαγραφής, έκφρασης και λογοκρισίας.
Μετά τις Συμφωνίες του Όσλο, δεν ήταν λίγοι όσοι πίστεψαν πως η ζωή τους επρόκειτο να αλλάξει ριζικά. Δεκαετίες αργότερα, οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούν ακόμα να βρουν τον δρόμο τους μέσα σε ένα τοπίο ημιτελών υποσχέσεων, αποσιωπημένων ιστοριών και αναβαλλόμενης αυτονομίας. Μέσα από τις ταινίες τους, οι τρεις καλλιτέχνιδες φέρνουν στο φως ό,τι είχε παραμείνει στο σκοτάδι: τα καθημερινά τοπία που διαμορφώνονται από την κατοχή, τους ηθικούς περιορισμούς και την πρόοδο που παραμένει στάσιμη· τους εσωτερικούς κόσμους της μνήμης και της διαγενεακής νοσταλγίας· τις κρυφές και απαγορευμένες ιστορίες ταυτότητας και ανήκειν. Η τέχνη τους αρνείται να περιοριστεί από την επίσημη σιωπή και από αισθητικούς κανόνες ή αφηγήματα που απαιτούν είτε συμμόρφωση είτε διαγραφή.
Sophie Ataya
ROOTS | جذور
4΄
Κινούμενη ανάμεσα σε δύο κόσμους, η ταινία “ROOTS” [Ρίζες] αποτελεί μια στοχαστική εξερεύνηση της έννοιας της καταγωγής και της ταυτότητας. Εμπνευσμένη από ένα ποίημα, παρακολουθεί μια προσωπική διαδρομή αναζήτησης των καταβολών και επαναπροσδιορισμού του εαυτού πέρα από τις ετικέτες και τις προσδοκίες της κοινωνίας. Μέσα από λυρικές εικόνες και ενδοσκοπική αφήγηση, η ταινία μας προσκαλεί να συλλογιστούμε τι σημαίνει πραγματικά να ανακαλύπτουμε πού –και ποιοι– είμαστε.
εικόνα 1 / 4
Still απο το φιλμ "Roots" της Sophie Ataya
εικόνα 2 / 4
Still απο το φιλμ "Roots" της Sophie Ataya
εικόνα 3 / 4
Still απο το φιλμ "Roots" της Sophie Ataya
εικόνα 4 / 4
Still απο το φιλμ "Roots" της Sophie Ataya
Pary El-Qalqili
SCHILDKRÖTENWUT (The Turtle’s Rage)
2012, Ντοκιμαντέρ, HD, 70΄, γερμανικά / αραβικά με αγγλικούς υπότιτλους
«Όταν ήμουν 12 χρονών, ο πατέρας μου μάς άφησε για να επιστρέψει στην Παλαιστίνη. Το όνειρό του να χτίσει ένα σπίτι και να συνεχίσει τον αγώνα για την ελευθερία στην Παλαιστίνη δεν ευοδώθηκε. Οι Ισραηλινοί τον απέλασαν. Ξαφνικά, βρέθηκε πίσω στο Βερολίνο και χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού μας. Η μητέρα μου τον κοίταξε, δεν είπε λέξη και τον άφησε να περάσει. Τώρα περνά τις μέρες του καθισμένος στο υπόγειο του μικρού μας σπιτιού. Κλεισμένος στο καβούκι του. Η μητέρα μου ζει στον επάνω όροφο. Δεν τσακώνονται πια. Προσπαθούν να μη συναντιούνται. Δεν ακούγονται καν ήχοι, παρά μόνο τα τριξίματα στη σκάλα από τα βήματα της μητέρας μου, το βουητό της τηλεόρασης και οι επίμονες ερωτήσεις μου προς τον πατέρα μου.
Το “The Turtle’s Rage” [Η οργή της χελώνας] αφηγείται την ιστορία ενός μυστηριώδους ανθρώπου, του οποίου η ζωή έχει σμιλευτεί από τη φυγή, την απέλαση, την εξορία και την αποτυχημένη επιστροφή στην Παλαιστίνη. Μια διαλυμένη βιογραφία. Η ταινία συντίθεται από την αναζήτηση μιας κόρης για απαντήσεις από τον πατέρα της – απαντήσεις που εκείνος δεν μπορεί να δώσει. Είναι μια ταινία δρόμου που διασχίζει την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη και την Ιορδανία. Πατέρας και κόρη: να τσακώνονται στο αεροδρόμιο· να τραγουδούν με ταξιτζήδες· να περνούν μοναχικές νύχτες σε ξενοδοχεία· να διαπραγματεύονται σε εγκαταλελειμμένα βενζινάδικα· να πίνουν μπίρα στην έρημο Νεγκέβ. Μια ιστορία γεμάτη αποχρώσεις, που καθιστά σχεδόν αδύνατη τη σκέψη σε δίπολα όπως καλό και κακό, θύμα και θύτης, μαύρο και άσπρο».
εικόνα 1 / 5
Still απο το "The Turtle’s Rage" της Pary El-Qalqili
εικόνα 2 / 5
Still απο το "The Turtle’s Rage" της Pary El-Qalqili
εικόνα 3 / 5
Still απο το "The Turtle’s Rage" της Pary El-Qalqili
εικόνα 4 / 5
Still απο το "The Turtle’s Rage" της Pary El-Qalqili
εικόνα 5 / 5
Still απο το "The Turtle’s Rage" της Pary El-Qalqili
Η Pary El-Qalqili είναι συγγραφέας και σκηνοθέτρια που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Στο κινηματογραφικό έργο της διερευνά μη γραμμικές αφηγήσεις που θέτουν υπό αμφισβήτηση τους κυρίαρχους τρόπους εξιστόρησης. Εξετάζοντας τη ζωή που έχει διαταραχθεί, ξεριζωθεί, αποικιστεί και περιθωριοποιηθεί, κατανοεί τις αποσπασματικές αφηγηματικές φόρμες που ενσωματώνουν τις ρήξεις, τα χάσματα και τη δυσαρέσκεια ως έναν καίριο τρόπο αποαποικιοποίησης όχι μόνο του βλέμματος, αλλά και του μυαλού μας. Η μεγάλου μήκους ταινία της, “The Turtle’s Rage”, βραβεύτηκε σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ και εξασφάλισε διανομή στις γερμανικές κινηματογραφικές αίθουσες. Η τελευταία μικρού μήκους ταινία της, “neighbors”, που σκηνοθέτησε μαζί με την Christiane Schmidt, ήταν υποψήφια για το Βραβείο Γερμανών Κριτικών Κινηματογράφου το 2019. Διδάσκει σε διάφορα ιδρύματα, όπως στο Πανεπιστήμιο Τεχνών του Βερολίνου, στο Πανεπιστήμιο Γιόχαν Γκούτενμπεργκ στο Μάιντς, στην Ακαδημία Barenboim-Said στο Βερολίνο, καθώς και στην αυτοργανωμένη σχολή κινηματογράφου filmArche, επίσης στο Βερολίνο.
H Pary El-Qalqili συμμετείχε στο πρόγραμμα Onassis AiR Extended Research Residencies τη σεζόν 2024-25.
Φωτογραφια: Christiane Schmidt
Pary El-Qalqili
Η Sophie Ataya είναι Γερμανοπαλαιστίνια συγγραφέας, σκηνοθέτρια και επιμελήτρια κινηματογραφικών προγραμμάτων που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Ακολούθησε μεσανατολικές σπουδές στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και στο πανεπιστήμιο Μπιρ Ζάιτ της Δυτικής Όχθης (2019) και είναι απόφοιτη του Atelier Ludwigsburg-Paris (2023-24), ενός ονομαστού εκπαιδευτικού προγράμματος με έμφαση στη διεθνή (συμ)παραγωγή, διανομή και εμπορική διάθεση ταινιών, που υλοποιείται σε συνεργασία με τη Filmakademie Baden-Württemberg, το La Fémis στο Παρίσι και το NFTS στο Λονδίνο. Στο πλαίσιο του Atelier παρήγαγε τη μικρού μήκους ταινία “Let’s Call It Love”, η οποία έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ κινηματογράφου Max Ophüls.
Προτού στραφεί στη σκηνοθεσία, συνεργάστηκε στον χώρο της πολιτιστικής παραγωγής με διεθνείς οργανισμούς στον Λίβανο και την Παλαιστίνη. Μεταξύ 2020 και 2022 συμμετείχε στο πρόγραμμα σκηνοθεσίας ντοκιμαντέρ της αυτοργανωμένης κινηματογραφικής σχολής filmArche στο Βερολίνο. Στο κινηματογραφικό της έργο εστιάζει σε ταυτότητες (μετα)μετανάστευσης, καθώς και σε ζητήματα ταυτότητας και ανήκειν μέσα από μια μεταμεταναστευτική σκοπιά. Μέσω της αφήγησης, επιδιώκει να αναδείξει υποεκπροσωπούμενες ιστορίες, μετατρέποντας τον κινηματογράφο σε εργαλείο ενδυνάμωσης και αντιαποικιακής πρακτικής.
Ως επιμελήτρια, εστιάζει στο σύγχρονο αραβικό σινεμά, παρουσιάζοντας προγράμματα ταινιών μικρού μήκους σε διάφορες προβολές στο Βερολίνο και το Παρίσι. Μέσα από αυτές τις εκδηλώσεις, αναδεικνύει τη δύναμη του κινηματογράφου να δημιουργεί κοινότητες και συλλογικές εμπειρίες.
Έχει σκηνοθετήσει και κάνει την παραγωγή μιας μικρού μήκους δοκιμιακής ταινίας, ενώ αυτή την περίοδο αναπτύσσει το σενάριο για την πρώτη της μικρού μήκους ταινία μυθοπλασίας. Το “WHO WE ARE” (τίτλος εργασίας) είναι το πρώτο της μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ.
H Sophie Ataya συμμετέχει στο πρόγραμμα Onassis AiR Extended Research Residencies τη σεζόν 2025-26.
Φωτογραφια: Diana Hegazy
Sophie Ataya
περισσοτερα:
Προβολή ταινίας, Εργαστήριο
Onassis AiR | Athens Palestine Film Festival
Onassis AiR
