Interrupted Futures: Artists in the Shadow of Suspended States

Η προβολή, με τίτλο “Interrupted Futures: Artists in the Shadow of Suspended States”, παρουσιάζει τα έργα τριών Onassis AiR Fellows: της Shuruq Harb, της Pary El-Qalqili και της Sophie Ataya, οι πρακτικές των οποίων εστιάζουν στη δυσαρμονία μεταξύ ελπίδας και φυλάκισης, ορατότητας και διαγραφής, έκφρασης και λογοκρισίας.

Μετά τις Συμφωνίες του Όσλο, δεν ήταν λίγοι όσοι πίστεψαν πως η ζωή τους επρόκειτο να αλλάξει ριζικά. Δεκαετίες αργότερα, οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούν ακόμα να βρουν τον δρόμο τους μέσα σε ένα τοπίο ημιτελών υποσχέσεων, αποσιωπημένων ιστοριών και αναβαλλόμενης αυτονομίας. Μέσα από τις ταινίες τους, οι τρεις καλλιτέχνιδες φέρνουν στο φως ό,τι είχε παραμείνει στο σκοτάδι: τα καθημερινά τοπία που διαμορφώνονται από την κατοχή, τους ηθικούς περιορισμούς και την πρόοδο που παραμένει στάσιμη· τους εσωτερικούς κόσμους της μνήμης και της διαγενεακής νοσταλγίας· τις κρυφές και απαγορευμένες ιστορίες ταυτότητας και ανήκειν. Η τέχνη τους αρνείται να περιοριστεί από την επίσημη σιωπή και από αισθητικούς κανόνες ή αφηγήματα που απαιτούν είτε συμμόρφωση είτε διαγραφή.

Η Pary El-Qalqili είναι συγγραφέας και σκηνοθέτρια που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Στο κινηματογραφικό έργο της διερευνά μη γραμμικές αφηγήσεις που θέτουν υπό αμφισβήτηση τους κυρίαρχους τρόπους εξιστόρησης. Εξετάζοντας τη ζωή που έχει διαταραχθεί, ξεριζωθεί, αποικιστεί και περιθωριοποιηθεί, κατανοεί τις αποσπασματικές αφηγηματικές φόρμες που ενσωματώνουν τις ρήξεις, τα χάσματα και τη δυσαρέσκεια ως έναν καίριο τρόπο αποαποικιοποίησης όχι μόνο του βλέμματος, αλλά και του μυαλού μας. Η μεγάλου μήκους ταινία της, “The Turtle’s Rage”, βραβεύτηκε σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ και εξασφάλισε διανομή στις γερμανικές κινηματογραφικές αίθουσες. Η τελευταία μικρού μήκους ταινία της, “neighbors”, που σκηνοθέτησε μαζί με την Christiane Schmidt, ήταν υποψήφια για το Βραβείο Γερμανών Κριτικών Κινηματογράφου το 2019. Διδάσκει σε διάφορα ιδρύματα, όπως στο Πανεπιστήμιο Τεχνών του Βερολίνου, στο Πανεπιστήμιο Γιόχαν Γκούτενμπεργκ στο Μάιντς, στην Ακαδημία Barenboim-Said στο Βερολίνο, καθώς και στην αυτοργανωμένη σχολή κινηματογράφου filmArche, επίσης στο Βερολίνο.

H Pary El-Qalqili συμμετείχε στο πρόγραμμα Onassis AiR Extended Research Residencies τη σεζόν 2024-25.

Η Sophie Ataya είναι Γερμανοπαλαιστίνια συγγραφέας, σκηνοθέτρια και επιμελήτρια κινηματογραφικών προγραμμάτων που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Ακολούθησε μεσανατολικές σπουδές στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και στο πανεπιστήμιο Μπιρ Ζάιτ της Δυτικής Όχθης (2019) και είναι απόφοιτη του Atelier Ludwigsburg-Paris (2023-24), ενός ονομαστού εκπαιδευτικού προγράμματος με έμφαση στη διεθνή (συμ)παραγωγή, διανομή και εμπορική διάθεση ταινιών, που υλοποιείται σε συνεργασία με τη Filmakademie Baden-Württemberg, το La Fémis στο Παρίσι και το NFTS στο Λονδίνο. Στο πλαίσιο του Atelier παρήγαγε τη μικρού μήκους ταινία “Let’s Call It Love”, η οποία έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ κινηματογράφου Max Ophüls.

Προτού στραφεί στη σκηνοθεσία, συνεργάστηκε στον χώρο της πολιτιστικής παραγωγής με διεθνείς οργανισμούς στον Λίβανο και την Παλαιστίνη. Μεταξύ 2020 και 2022 συμμετείχε στο πρόγραμμα σκηνοθεσίας ντοκιμαντέρ της αυτοργανωμένης κινηματογραφικής σχολής filmArche στο Βερολίνο. Στο κινηματογραφικό της έργο εστιάζει σε ταυτότητες (μετα)μετανάστευσης, καθώς και σε ζητήματα ταυτότητας και ανήκειν μέσα από μια μεταμεταναστευτική σκοπιά. Μέσω της αφήγησης, επιδιώκει να αναδείξει υποεκπροσωπούμενες ιστορίες, μετατρέποντας τον κινηματογράφο σε εργαλείο ενδυνάμωσης και αντιαποικιακής πρακτικής.

Ως επιμελήτρια, εστιάζει στο σύγχρονο αραβικό σινεμά, παρουσιάζοντας προγράμματα ταινιών μικρού μήκους σε διάφορες προβολές στο Βερολίνο και το Παρίσι. Μέσα από αυτές τις εκδηλώσεις, αναδεικνύει τη δύναμη του κινηματογράφου να δημιουργεί κοινότητες και συλλογικές εμπειρίες.

Έχει σκηνοθετήσει και κάνει την παραγωγή μιας μικρού μήκους δοκιμιακής ταινίας, ενώ αυτή την περίοδο αναπτύσσει το σενάριο για την πρώτη της μικρού μήκους ταινία μυθοπλασίας. Το “WHO WE ARE” (τίτλος εργασίας) είναι το πρώτο της μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ.

H Sophie Ataya συμμετέχει στο πρόγραμμα Onassis AiR Extended Research Residencies τη σεζόν 2025-26.