FFF6 | Το δώρο του αυτοματισμού
Πέτρος Μώρης
Ημερομηνίες
Εισιτήρια
Χώρος
Ημέρες & Ώρες
Πληροφορίες
Πληροφορίες
Έκθεση: 5-19 Μαΐου | 12:00-20:00 | Είσοδος ελεύθερη
Συζήτηση: Κυριακή 12 Μαΐου | 18:00-20:00* | Στα αγγλικά με ταυτόχρονη διερμηνεία στα ελληνικά
Lecture Performance: Κυριακή 19 Μαΐου | 18:00-19:00* | Στα ελληνικά
*Είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας. Οι θέσεις είναι περιορισμένες.
Περιγραφή
Μια σειρά αντιμνημειακών δημόσιων γλυπτών τοποθετούνται στο προαύλιο του Μεγάρου Υπατία. Οι υβριδικές συνθέσεις του Πέτρου Μώρη συνομιλούν με τα αρχαία αυτόματα και την εκπαιδευτική τους κληρονομιά, αντλώντας ταυτόχρονα ερεθίσματα από τη street art και τη διαδικτυακή κουλτούρα.
Τα αρχαία αυτόματα (αυτοελεγχόμενοι κινητικοί μηχανισμοί) συναντούν το αστικό underground και την τεχνοκουλτούρα του διαδικτύου στη γλυπτική εγκατάσταση του Πέτρου Μώρη, “The Gift of Automation”. Ξεκινώντας από τη διαπίστωση ότι τα αυτόματα σε πολιτισμούς της αρχαιότητας, από τη Μεσόγειο έως την Ασία, υπήρξαν όχι μόνο τεχνουργήματα θαυμασμού και πολυτέλειας, αλλά και ένα είδος κοινωνικού αγαθού που προσέφερε δωρεάν γνώση και αισθητική απόλαυση, ο διεθνώς καταξιωμένος 33χρονος εικαστικός αναζητά το νήμα που συνδέει εκείνες τις ανοιχτές επιστημονικές κοινότητες με τα σημερινά τεχνολογικά μοντέλα της ανοιχτής πνευματικής ιδιοκτησίας του διαδικτύου.
Τα μοντέρνα «αυτόματα» του Πέτρου Μώρη, μια σειρά υβριδικών δημόσιων γλυπτών, που θυμίζουν συγχρόνως βάσεις αγαλμάτων, θεατρικές σκηνές και σκαλωσιές, παρουσιάζονται στο προαύλιο του Μεγάρου Υπατία, ανοίγοντας διάλογο με την εκπαιδευτική κληρονομιά που μας παρέδωσε η εποχή της νεοπλατωνικής φιλοσόφου, αστρονόμου και μαθηματικού, από την οποία πήρε το όνομά του το νεομπαρόκ μέγαρο, αλλά και με το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο απέναντι.
Αξιοποιώντας καταγραφές δημόσιων γλυπτών από τον αστικό χώρο της Αθήνας και τρισδιάστατα μοντέλα που βρίσκει ο καθένας στο διαδίκτυο, ο Μώρης δημιουργεί τις δικές του αφηρημένες συνθέσεις, οι οποίες μεταφέρονται στις τρεις διαστάσεις μέσω του 3D printing και άλλων, πιο σύνθετων ψηφιακών μεθόδων, αλλά και συμβατικών τεχνικών ή υλικών, όπως το μάρμαρο, το μπετόν και το μέταλλο. Τα τελικά γλυπτά διακοσμούνται με μοτίβα που ποικίλλουν, από παρεμβατικά γκράφιτι μέχρι vector γραφικά και freeware γραμματοσειρές, σε ένα ποιητικό κολάζ αρχαϊκών και πρωτοποριακών τεχνολογιών.Σε μια εποχή που η συζήτηση για την ανοιχτή πνευματική ιδιοκτησία και τα «κοινά» αποκτά νέες διαστάσεις, το επίκαιρο «δώρο» του Μώρη μάς καλεί να σκεφτούμε μέσα από μύθους και ιστορίες του παρελθόντος, αλλά και κοινότοπες εικόνες της αστικής και της ψηφιακής μας πραγματικότητας. Οι προκλήσεις του σήμερα και του αύριο για την τεχνολογική εξάπλωση του αυτοματισμού, σε σχέση και με τις ανθρώπινες εργασιακές συνθήκες, οι οποίες αποτελούν διαχρονικό άξονα αναφοράς στη δουλειά του Μώρη, έρχονται στο προσκήνιο με έναν υπαινικτικό, πολυεπίπεδο τρόπο.
The Gift Of Automation
- O Πέτρος Μώρης, από αρκετά μικρός, έδειξε έντονο ενδιαφέρον για τον χώρο των υπολογιστών και της πληροφορικής, με διάθεση να μελετήσει προγραμματισμό και ασφάλεια δικτύων. Η επαφή του με την ψηφιακή και διαδικτυακή κουλτούρα συνδυάζεται με το βιωματικό του ενδιαφέρον για τα υλικά και τη χειρωνακτική εργασία, που είχε καλλιεργηθεί ήδη από τα πρώτα σχολικά του χρόνια, όταν περνούσε αρκετό χρόνο βοηθώντας στο εργαστήριο ψηφιδωτών των γονιών του, στη γενέτειρά του, Λαμία.
- Στον πυρήνα της δουλειάς του βρίσκεται το ενδιαφέρον για τη δυναμική σχέση μνήμης και προόδου. Εξετάζει αυτό το σχήμα μέσω μιας ποιητικής ανάγνωσης των τομών μεταξύ των υλικών και των πολιτισμικών διαστρωματώσεων που συγκροτούν το ανθρώπινο, το τεχνολογικό και το πολιτισμικό περιβάλλον και των αλληλεπιδράσεων μεταξύ φυσικών και κοινωνικών φαινομένων.
- Η έρευνά του ξεδιπλώνεται κυρίως μέσω της παραγωγής γλυπτικών εγκαταστάσεων και της καλλιτεχνικής συγγραφής, αλλά και μέσα από ένα δίκτυο καλλιτεχνικών, επιμελητικών και εκδοτικών συνεργασιών. Αυτές οι συμπαραγωγές ορίζουν το εννοιολογικό και αισθητικό πλαίσιο στο οποίο αναπτύσσεται το προσωπικό καλλιτεχνικό του έργο.
- Μαζί με την εικαστικό Λητώ Κάττου εξέδωσαν πρόσφατα το AM, ένα zine λογοτεχνίας, ποίησης και θεωρίας που συγκεντρώνει κείμενα προηγούμενων αιώνων, τα πνευματικά δικαιώματα των οποίων έχουν πλέον καταστεί κοινό κτήμα (public domain), σε μια εκλεκτική συλλογή με διαφορετικό θέμα σε κάθε τεύχος.
- Τα αυτόματα ήταν αυτοελεγχόμενοι κινητικοί μηχανισμοί που δούλευαν με ατμό, νερό, βαρύτητα κ.λπ. και απαντώνται σε διάφορες κουλτούρες, από τους αρχαίους πολιτισμούς της λεκάνης της Μεσογείου και της Αραβικής χερσονήσου έως την Ινδία, φτάνοντας και στη νεότερη Ευρώπη. Το ενδιαφέρον του Μώρη για αυτά τα υβρίδια τεχνολογικής καινοτομίας και τέχνης εστιάζεται στη μελέτη των αυτομάτων της Αλεξανδρινής περιόδου, όπου η τέχνη τους διδασκόταν από τους επιστήμονες της εποχής, με επίκεντρο τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.
Παράλληλες Δράσεις
Συζητώντας το δώρο του αυτοματισμού
Οι ομιλητές και οι ομιλήτριες θα διερευνήσουν την έννοια του τεχνολογικού αυτοματισμού ως ενός διττού πολιτισμικού φαντασιακού, μέσα από τις μυθολογικές και ιστορικές καταγωγές του και τις σύγχρονες εκφάνσεις του: από την αυτοματοποίηση της εργασίας στην Ανθρωπόκαινο έως την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης.
Συμμετέχουν: Δάφνη Δραγώνα (επιμελήτρια και συγγραφέας με έδρα το Βερολίνο), Πέτρος Μώρης, Debbora Battaglia (Ερευνήτρια Καθηγήτρια Ανθρωπολογίας), Matteo Pasquinelli (Καθηγητής Φιλοσοφίας των Μέσων στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών και Design της Καρλσρούης)
Anima
Μια βραδιά αναγνώσεων, με κείμενα του νέου τεύχους του "AM zine" από τον Πέτρο Μώρη, σε συνοδεία ενός ζωντανού soundtrack από την Khmer Rouge. Το "AM" είναι ένα zine λογοτεχνίας, ποίησης και θεωρίας, που δημοσιεύει κείμενα τα οποία έχουν πλέον καταστεί υλικό ανοιχτής πνευματικής ιδιοκτησίας. Το δεύτερο τεύχος, με τίτλο “Anima”, συνθέτει μια ιδιότυπη ανθολογία κειμένων και αποσπασμάτων βιβλίων, που εκτείνονται από την αρχαιότητα μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, με αναφορά στις μυθολογικές και ιστορικές καταγωγές του τεχνολογικού αυτοματισμού και της μαγικής εμψύχωσης. Το "AM" επιμελούνται η Λητώ Κάττου και ο Πέτρος Μώρης.
