Correspondences | Οι Soundwalk Collective με την Patti Smith
Ημερομηνίες
Εισιτήρια
Χώρος
Ημέρες & Ώρες
Πληροφορίες
Γλώσσα
Η περφόρμανς είναι στα αγγλικά χωρίς ελληνικούς υπέρτιτλους.
Εισιτήρια
Κανονικό: 50 € | Περιορισμένης Ορατότητας: 25 €
Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 40 € | Περιορισμένης Ορατότητας: 20 €
Παρέα 10+ άτομα 36 € | Περιορισμένης Ορατότητας: 18 €
Κάτοικος Γειτονιάς 7 €*
Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 €
Συνοδός ΑμεA: 10 €
*Η αγορά των εισιτηρίων Κατοίκων Γειτονιάς πραγματοποιείται αποκλειστικά από τα εκδοτήρια της Στέγης, Τετάρτη έως Παρασκευή και ώρες 12.00-18.00. Πρόσβαση από την “Eίσοδο καλλιτεχνών” επί της οδού Γαλαξία.
H προπώληση για τους Φίλους ξεκινάει την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου, στις 17:00
Η προπώληση για το Γενικό Κοινό ξεκινάει την Πέμπτη, 22 Φεβρουαρίου, 17:00
Διάρκεια
90 λεπτά
Περιγραφή
Η θρυλική ποιήτρια της νεοϋορκέζικης punk rock σκηνής Patti Smith προσγειώνεται στη Στέγη για να συμμετάσχει στα ηχοτοπία της Soundwalk Collective, σε ένα διήμερο γεμάτο εικόνες και ήχους από τη σύγχρονη πραγματικότητα.
εικόνα1/8
Φωτογραφία: Darren Keith
Η Soundwalk Collective με την Patti Smith, live στο Florence Gould Hall της Νέας Υόρκης
Το "Correspondences" είναι ένα διαρκώς εξελισσόμενο πρότζεκτ που προκύπτει από τη συνεργασία ανάμεσα στη Soundwalk Collective και την «ποιήτρια της νεοϋορκέζικης punk rock σκηνής», Πάτι Σμιθ. Έχοντας συμπληρώσει περισσότερα από 10 χρόνια καλλιτεχνικής διαδρομής, το "Correspondences" διασχίζει μια ποικιλία διαφορετικών γεωγραφιών και τους φυσικούς τους χώρους, αποκαλύπτοντας ηχητικά χνάρια που έχουν αφήσει πίσω τους ποιητές, κινηματογραφιστές και επαναστάτες και αναδεικνύοντας παράλληλα τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής.
Ο ιδρυτής της Soundwalk Collective, Stephan Crasneanscki, έχει εξερευνήσει και καταγράψει τα πιο απομακρυσμένα μέρη του κόσμου σε ήχο με σκοπό να αφυπνίσει μια ηχητική μνήμη εντός του τοπίου, φέρνοντας στο φως ίχνη του παρελθόντος και τρέχουσες ιστορίες του κόσμου στον οποίο ζούμε. Οι συνθέσεις που έχουν προκύψει αποτελούνται από ήχους που εκφράζουν τη σχέση μας με τον κόσμο και το περιβάλλον, την ψυχή της ύπαρξής μας, αλλά και τη δημιουργική διαδικασία του καλλιτέχνη.
Ο Κρασνεάντσκι έφερε αυτές τις ηχογραφήσεις, που αρχικά συντέθηκαν ως μακρινά ταξιδιωτικά πλάνα, σαν ένα σάουντρακ μιας αόρατης ταινίας, στην Πάτι Σμιθ, δίνοντάς της νέα τοπία για να διοχετεύσει το ποιητικό της όραμα. Αυτός ο διαρκής συντονισμός μεταξύ των καλλιτεχνών –που ξεκίνησε μετά από μια τυχαία συνάντησή τους κατά τη διάρκεια μιας πτήσης– σχηματοποιήθηκε μέσω των ανταποκρίσεών τους, όπως υπονοεί και ο τίτλος του πρότζεκτ: συνεχιζόμενες συζητήσεις με σκοπό τον προβληματισμό για τη ζωή και τη φύση.
Τα μουσικά κομμάτια που θα παρουσιαστούν στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης γίνονται οπτικοακουστικά ταξίδια πρόκλησης για τη σκέψη μας και περιλαμβάνουν από μια συνεργασία με την TBA21–Academy, που εξερευνά την καταστροφική επίδραση των σεισμικών αεροβόλων και, γενικότερα, των ανθρώπινων παρεμβάσεων στους ωκεανούς, έως την ανθεκτικότητα της φύσης μετά την καταστροφή στο Τσέρνομπιλ, τις αποκεντρωμένες κοινωνίες που οραματίστηκε ο Πιοτρ Κροπότκιν και τις ερημιές της τελευταίας νύχτας του Παζολίνι.Το «Correspondences», που περιλαμβάνει ζωντανές ταινίες και director's cuts, ερμηνεύουν ο Στέφαν Κρασνεάντσκι και ο Simone Merli της Soundwalk Collective μαζί με την Πάτι Σμιθ. Τα visuals της παράστασης υπογράφει ο Πορτογάλος κινηματογραφιστής Pedro Maia.
Η Soundwalk Collective είναι η πλατφόρμα σύγχρονης ηχητικής τέχνης του ιδρυτή της και καλλιτέχνη Στέφαν Κρασνεάντσκι και του παραγωγού Σιμόνε Μέρλι. Συνεργαζόμενοι με έναν εναλλασσόμενο αστερισμό καλλιτεχνών και μουσικών, αναπτύσσουν ηχητικά έργα για συγκεκριμένα μέρη και πλαίσια, μέσω των οποίων διερευνούν εννοιολογικά, λογοτεχνικά ή καλλιτεχνικά θέματα. Εξελισσόμενη μέσα από μια διεπιστημονική προσέγγιση, η Soundwalk Collective έχει καλλιεργήσει μακρόχρονες δημιουργικές συνεργασίες, μεταξύ άλλων, με τη μουσικό Patti Smith, τον αείμνηστο σκηνοθέτη Jean-Luc Godard, τη φωτογράφο Nan Goldin, τη χορογράφο Sasha Waltz και την ηθοποιό και τραγουδίστρια Charlotte Gainsbourg. Η Soundwalk Collective έχει παρουσιάσει ζωντανά και εκθέσει σε ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικών και μουσικών οργανισμών ανά τον κόσμο, όπως είναι το Berghain, το Centre Pompidou, το CTM Festival, η documenta, το KW Institute for Contemporary Art, το Μουσείο του Λούβρου στο Άμπου Ντάμπι, η Manifesta, το Mobile Art Pavilion της Zaha Hadid και το New Museum.
Τον Απρίλιο του 2019, η Patti Smith συνεργάστηκε για μια ακόμη φορά με το Ίδρυμα Ωνάση. Στο πλαίσιο του φεστιβάλ του Onassis USA με τίτλο “Democracy is Coming” και σε συνεργασία με το Public Theater της Νέας Υόρκης, «ενώθηκε» με τον Stewart Copeland των θρυλικών Police, τους Choir! Choir! Choir! και το κοινό που σχημάτισε μια ζωντανή χορωδία. Όλοι μαζί ερμήνευσαν μια συγκλονιστική εκτέλεση του "People Have the Power", του τραγουδιού-συμβόλου της δημοκρατίας.
Ένα διαρκώς εξελισσόμενο πρότζεκτ ανάμεσα στη Soundwalk Collective και την Patti Smith, μια ηχητική μνήμη που αποκαλύπτει ίχνη του παρελθόντος, τρέχουσες ιστορίες του κόσμου στον οποίο ζούμε αλλά και τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής.
Η Soundwalk Collective μετρά αρκετές ακόμα συνεργασίες με την Patti Smith.
Το πρότζεκτ τους, “Peradam” (2020), έχει ως αφετηρία το μυθιστόρημα του René Daumal, «Όρος Ανάλογο: Μυθιστόρημα ορειβατικών περιπετειών μη ευκλείδειων και συμβολικά αυθεντικών», γραμμένο τη δεκαετία του 1940, στο οποίο ο Γάλλος πεζογράφος, κριτικός και ποιητής χαρτογράφησε ένα μεταφυσικό ταξίδι προς «το απόλυτο συμβολικό όρος» σε αναζήτηση νοήματος. Σε αυτό, ο Ντομάλ εισήγαγε την ιδέα του «περαντάμ», ενός σπάνιου, κρυσταλλικού λίθου, που κρύβει βαθιές αλήθειες και είναι ορατός μονάχα από όσους αναζητούν ένα αληθινό πνευματικό μονοπάτι. Οι ήχοι που κατέγραψε και συνέθεσε η Soundwalk Collective βοήθησαν την Πάτι Σμιθ στη σκληρή, τρυφερή και απτή φωνητική της ερμηνεία: αναγνώσεις που βουτούν πολύ πιο βαθιά απ’ ό,τι οι απλές αναγνώσεις. «Είναι απλώς μια προσπάθεια δημιουργίας ενός σώματος έργου που αναπνέει και μεγαλώνει καθώς το ερμηνεύεις· είναι κάτι ζωντανό» λέει η ίδια. «Δεν μπορείς να το κάνεις απλώς και μόνο επειδή λες ότι θα το κάνεις. Μπορεί οποιοσδήποτε να πάει μια βόλτα στο Σέντραλ Παρκ και να ηχογραφήσει τον άνεμο, αλλά εμείς έχουμε τον άνεμο από την κορυφή ιερών βουνών, έχουμε τον ήχο λίθων από τα πιο επικίνδυνα σημεία των Φαραγγιών του Χαλκού στο Μεξικό».
Για το “MUMMER LOVE”, τα μέλη της Soundwalk Collective ταξίδεψαν στην Αφρική για να εξερευνήσουν τις ιδιαιτερότητες της πιο σκοτεινής περιόδου του Arthur Rimbaud. Όταν ο Ρεμπώ εγκατέλειψε τη Γαλλία και αυτό που αποκαλούσε «Δυτική στασιμότητα», βρέθηκε στη Χαράρ της Αιθιοπίας, που ήταν το επίκεντρο του σουφισμού στην Αφρική. Η πρακτική των σούφι εστιάζει στην αποκήρυξη των εγκόσμιων πραγμάτων, στον εξαγνισμό της ψυχής και στον μυστικιστικό στοχασμό γύρω από τη φύση του Θεού. Ο σουφισμός είναι μια μυστικιστική μορφή του Ισλάμ και η μουσική του αποσκοπεί στην επίτευξη μιας κοινής εκστατικής κατάστασης. Μόλις βρεθεί κανείς σε αυτή την κατάσταση, αποκτά πρόσβαση στο άγνωστο.
Η Soundwalk Collective πέρασε χρόνο με τη σουφιστική ομάδα του Sheikh Ibrahim, για να ηχογραφήσει τόσο τη μουσική τους όσο και ψαλμούς από όλη τη γεωγραφική περιοχή που ήταν παλαιότερα γνωστή ως Αβησσυνία. «Αποκτάς συνδέσεις με άλλα επίπεδα του εαυτού σου και της συνείδησης» αναφέρει ο Stephan Crasneanscki σχετικά με αυτή τη μουσική διαδικασία. «Αυτή η σύνδεση, όπως και η ποίηση, είναι μια οικουμενική γλώσσα. Μια γλώσσα της ψυχής και για την ψυχή».
Αναφερόμενη στο συνολικό πρότζεκτ, η Πάτι Σμιθ το παρομοιάζει με εξίσωση τετάρτου τύπου. «Επειδή δουλεύουμε με το έργο άλλων ανθρώπων και δεν το διαβάζουμε απλώς, αλλά αποτελούμε ένα κανάλι για αυτούς τους ανθρώπους, αυτοί γίνονται ένας τέταρτος νους. Είμαστε, λοιπόν, ο Ρεμπώ, εσύ, εγώ και το έργο» λέει η Πάτι Σμιθ συνομιλώντας με τον Στέφαν Κρασνεάντσκι. «Αυτό με κάνει να σκεφτώ την ενέργεια του Ρεμπώ, την ισχυρή του θέληση» συνεχίζει η Σμιθ. «Αν εμείς, οι ζωντανοί, στέλνουμε ραδιοφωνικά και ενεργειακά κύματα, η ενέργεια αυτών των τελευταίων ποιημάτων εξακολουθεί να αντηχεί. Δεν μπορεί να σιγήσει, γιατί κατανοούμε πως αυτό το έργο και οι καλλιτέχνες δεν είναι νεκροί, αλλά ζωντανεύουν όταν τους ηχογραφούμε».
