Η Λένα Πλάτωνος μελοποιεί και παρουσιάζει Emily Dickinson και Κώστα Καρυωτάκη

«Τα πρώτα μου τραγούδια, όταν σπούδαζα πιάνο στη Βιέννη, ήταν σε αγγλικούς στίχους ενός Άγγλου φίλου και αποτέλεσαν την εξαιρετική εμπειρία της ικανότητάς μου γενικά να φτιάχνω τραγούδια. Τα τραγούδια αυτά χάθηκαν, όμως η αίσθηση της ελευθερίας και της ευτυχίας που είχα νιώσει τότε με ακολούθησε και φαίνεται ότι εδώ και λίγα χρόνια έγινε ανάγκη επιτακτική η επανάληψη της εμπειρίας αυτής, που είχε ως αποτέλεσμα δικούς μου αγγλικούς στίχους που έχω ήδη μελοποιήσει.

Όμως, η συνάντησή μου με τη μεγάλη Αμερικανίδα ποιήτρια Έμιλυ Ντίκινσον ήταν αρκετά καθοριστική, ώστε να αποφασίσω να εκτεθώ με τραγούδια πάνω στην ποίησή της που έχει αφάνταστη μουσικότητα και μοιάζει να γράφτηκε χθες, ενώ έχει γραφτεί τον προπερασμένο αιώνα και, μάλιστα, μέσα σε εντελώς παράδοξες συνθήκες. Η Ντίκινσον, αν και ήταν κλεισμένη μέσα στο σπίτι λόγω ψυχικής διαταραχής, παρουσιάζει την εικόνα του ποιητή που έχει βαθύτατη επαφή με την εξωτερική και εσωτερική πραγματικότητα... Οι αντένες της έπιασαν με φανταστική ευαισθησία τα μεγάλα θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης, δηλαδή τον Έρωτα και το Θάνατο, στα οποία είναι αφιερωμένο το μεγαλύτερο μέρος του έργου της. Εγώ διάλεξα δέκα ποιήματά της, τα περισσότερα ερωτικά, τα οποία δούλεψα για δύο γυναικείες φωνές σε διάστημα περίπου ενός χρόνου.

Η ιστορία μου με τον Κώστα Καρυωτάκη άρχισε στο Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι, όταν μου έγινε πρόταση να τον μελοποιήσω για τις ανάγκες της εκπομπής για την ποίηση. Εγώ αρνήθηκα αρχικά, γιατί φοβήθηκα το τεράστιο καλλιτεχνικό του μέγεθος, και προσφέρθηκα να γράψω σκέτη μουσική που θα ταίριαζε στο ύφος του για να υποστηρίξω τις απαγγελίες. Ο Χατζιδάκις δέχτηκε. Τελικά, μια νύχτα, όπως είχα ανοιχτό στο πιάνο μου το βιβλίο με τα ποιήματά του, το βλέμμα μου αγκιστρώθηκε σε ένα ποίημά του· το μελοποίησα αμέσως και έκλαψα. Έτσι, η εκπομπή «ντύθηκε» και με τα τραγούδια μου, που είχαν αμέσως μεγάλη απήχηση στο Τρίτο, αλλά ακόμα περισσότερη μέσα στην ψυχή μου, όπου και «άκουσα» τη φωνή της Σαβίνας να τα τραγουδάει. Τα τραγούδια μου αυτά άρεσαν πολύ στον Μάνο Χατζιδάκι και έγιναν άλμπουμ στη Lyra του Αλέκου Πατσιφά.»