Borderline Festival 2018 | 2η Ημέρα
Μedea Electronique | Ηχώ και Νάρκισσος
Ημερομηνίες
Εισιτήρια
Χώρος
Ημέρες & Ώρες
Πληροφορίες
Εισιτήρια
Έναρξη προπώλησης Φίλων: 23 ΜΑΡ 2018, 17:00
Έναρξη γενικής προπώλησης: 28 ΜΑΡ 2018, 12:00
Κανονικό: 7 €
Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5+ άτομα, Ανεργίας, ΑμεA, Συνοδός ΑμεA: 5 €
Ομαδικές κρατήσεις στο groupsales@onassis.org
Παραγωγή
Διάρκεια: 60 λεπτά
Στα αγγλικά
Περιγραφή
Από το μύθο της Ηχούς και του Νάρκισσου, όπου για πρώτη φορά αποτυπώνεται η έννοια του video και του audio, στον 21ο αιώνα της ψηφιακής τεχνολογίας. Το live coding, σε ρόλους συνθέτη και λιμπρετίστα, εμπνέεται από τις δύο μυθολογικές φιγούρες και παραδίδει μια όπερα με σύγχρονες προβληματικές.
Ενσωματωμένα Πολυμέσα
Αν επιθυμείτε να δείτε αυτό το υλικό, παρακαλούμε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας επιλέγοντας τις κατηγορίες Επίδοσης και Στόχευσης. Τα δεδομένα σας ενδέχεται να μεταφερθούν σε υπηρεσίες τρίτων μέσων όπως τα YouTube, Vimeo, SoundCloud και Issuu.
Η Medea Electronique, πιστή στο οπτικοακουστικό της αλφάβητο και στην επιθυμία της για συνεχή μετατόπιση των ορίων και έρευνα στη διατομή τέχνης και τεχνολογίας, παρουσιάζει την ψηφιακή όπερα «Ηχώ και Νάρκισσος».
Ένας μύθος αγάπης, από το τρίτο βιβλίο των «Μεταμορφώσεων» του Οβιδίου, για τον Νάρκισσο που, μαγεμένος από την αντανάκλασή του, μένει να κοιτάζει εκστασιασμένος το είδωλό του στη λίμνη. Όταν καταλαβαίνει το ανέφικτο της επιθυμίας του, μαρμαρώνει από την απελπισία και μένει εκεί για πάντα, ένα υπέροχο, αιώνιο άγαλμα, δίπλα στο οποίο συχνά περιπλανιέται η Ηχώ, δίχως σώμα, αιώνια κι αυτή.
Η ιστορία του Οβιδίου παρουσιάζεται διασκευασμένη, μέσα από την καινοτόμο και προσφάτως αναπτυσσόμενη πρακτική του live coding, δηλαδή με τον προγραμματισμό σε πραγματικό χρόνο επί σκηνής. Τα χαρακτηριστικά της όπερας μεταγράφονται στα ψηφιακά τους ισοδύναμα μέσω του live coding και του code poetry: ο κώδικας που γράφεται σε πραγματικό χρόνο παράγει τον ήχο της όπερας, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και το λιμπρέτο που τραγουδούν οι ερμηνευτές.
Ο Νάρκισσος της νέας εποχής καθρεφτίζεται σε οθόνες, στην πόλη-οθόνη όπου και ζει, ενώ η Ηχώ συνεχίζει το παιχνίδι του ετεροκαθορισμού και του αντανακλαστικού μιμητισμού. Ο σύγχρονος Νάρκισσος δεν ερωτεύεται τον εαυτό του, αλλά την εικόνα. Το ναρκισσιστικό Εγώ, σε αντίθεση με το εξατομικευμένο Εγώ του μοντερνισμού, είναι όλο και περισσότερο κενό, άδειο περιεχομένου.
Το λιμπρέτο που τραγουδούν οι ερμηνευτές εμφανίζεται στους υπέρτιτλους στα αγγλικά, καθώς η γλώσσα προγραμματισμού python χρησιμοποιεί μόνο αγγλικές λέξεις.