MAINSTAGE

Στο νέο της εγχείρημα, "MAINSTAGE", η Έλενα Αντωνίου παρουσιάζει ένα δρώμενο, στο οποίο επανεξετάζει και αποδομεί τις υπάρχουσες θεατρικές/χωρικές συμβάσεις, καλώντας το κοινό να αναπτύξει μια ζωντανή σχέση με το έργο τέχνης ― παρότι είναι άυλο και εφήμερο. Στόχος της είναι να ανατρέψει τις παγιωμένες ιεραρχίες θεατή/ερμηνευτή και να επιχειρήσει την αλλαγή θέασης στη συνολικότερη σκηνική εμπειρία.

Αν και ήδη από τη δεκαετία του 1970 ο χορός έχει επιχειρήσει το άλμα έξω από τη σκηνή και τις παγιωμένες αναπαραστάσεις του σώματος, το αίτημα αυτό φαίνεται να επαναδιατυπώνεται σθεναρά και στις μέρες μας. Καλλιτέχνες, όπως η Έλενα Αντωνίου, επανεφευρίσκουν τη σημασία μιας εμπειρίας που μετα-κινεί και συν-κινεί τον θεατή και τον ενθαρρύνει να δει πέρα από το προφανές. Αυτή η «απελευθέρωση» του βλέμματος σημαίνει και τη μετατόπιση σε μια εμπειρία που προσλαμβάνεται συνολικά με το σώμα.

Η Έλενα Αντωνίου, από παιδί, αγαπούσε την κίνηση και τον ρυθμό. Σε συνέντευξή της έχει αναφέρει ότι μια από τις καλύτερες παιδικές αναμνήσεις της ήταν όταν με την αδερφή της «κάνανε» ασκήσεις ρυθμικής γυμναστικής στον δρόμο! Αυτό, βέβαια, όταν απουσίαζε ο πατέρας τους, αφού μαζί του προτιμούσαν να παίζουν ποδόσφαιρο.

«Αναζητώντας το βλέμμα της Πίνα». Πέρα από τον θαυμασμό της για τη σπουδαία Γερμανίδα χορογράφο, η Έλενα Αντωνίου, σε μια φανταστική συνάντησή της με την Πίνα, θα ήθελε να καθίσει απέναντί της και να την κοιτάξει στα μάτια, να την παρακολουθήσει εν ώρα εργασίας, να μελετήσει τον τρόπο που μετέδιδε, ή μάλλον, εμφυσούσε τον χορό στα σώματα των ερμηνευτών της.

Το οχτάωρο ταξίδι-διαδρομή που παρουσίασε η Έλενα Αντωνίου στο Μουσείο Μπενάκη, στο πλαίσιο του καλλιτεχνικού προγράμματος AS ONE (μια συνεργασία του ΝΕΟΝ και του Marina Abramović Institute), ανακαλούσε τις πορείες εκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη, που ξεκινούν το οδοιπορικό τους ελπίζοντας σε μια νέα αρχή. Εξάντληση, αποτυχία, επανάληψη, σιωπή, ακινησία είναι μερικά από τα στοιχεία με τα οποία η νεαρή χορογράφος και περφόρμερ θέλησε να αναμετρηθεί, επιδιώκοντας με τη σειρά της ένα ταξίδι προς τα μέσα, στα ανεξερεύνητα βάθη του εαυτού.