“Ok, that’s you..”
Χρήστος Ξυραφάκης και Andi Xhuma
Ημερομηνίες
Εισιτήρια
Χώρος
Ημέρες & Ώρες
Πληροφορίες
Εισιτήρια
Έναρξη προπώλησης Φίλων: 23 ΜΑΡ 2018, 12:00
Έναρξη γενικής προπώλησης: 30 ΜΑΡ 2018, 12:00
Κανονικό: 7 €
Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 6 €
Παρέα 10+ άτομα, Ανεργίας, ΑμεA, Συνοδός ΑμεA: 5 €
Ομαδικές κρατήσεις στο groupsales@sgt.gr
Διάρκεια
40 λεπτά
Ανακάλυψε
Περιγραφή
Πώς διαχειριζόμαστε τα πολλαπλά είδωλά μας στον καθρέφτη της εικονικής πραγματικότητας; Δύο νεαροί χορογράφοι και χορευτές αφουγκράζονται τον παλμό της εποχής καταθέτοντας ένα έργο-σχόλιο για τις ανθρώπινες σχέσεις και την παντοδυναμία της εικόνας. Η ιδιωτική ζωή στο μικροσκόπιο των social media, ολοένα πιο διάφανη και προσβάσιμη στον καθένα, μετατρέπεται σε θέαμα.
Το χορογραφικό δίδυμο των Χρήστου Ξυραφάκη και Άντι Τζούμα καταθέτει την πρώτη του σκηνική απόπειρα, απαντώντας τόσο στην πρόκληση της συνδημιουργίας όσο και στο φαινόμενο της επέλασης και επικράτειας των εικόνων στη σύγχρονη εποχή.
Το έργο “Ok, that’s you..” μελετά την αλληλεπίδραση ή, μάλλον, τη συγχώνευση του πραγματικού με το ψηφιακό, όχι για να δημιουργήσει άλλο ένα δίπολο –διακρίνοντας το «ψευδές» από το «αληθές», το «γνήσιο» από το «τεχνητό»–, αλλά για να επισημάνει την ολοένα αυξανόμενη τάση ψηφιοποίησης του κόσμου που μας περιβάλλει. Οι δύο νεαροί δημιουργοί αφουγκράζονται το παρόν παίρνοντας θέση σε συγκεκριμένα ερωτήματα: Πώς διαχειριζόμαστε πλέον τις σχέσεις στην εικονική ζωή; Με ποιον τρόπο η καθημερινότητα διαχέεται μέσα από συσκευές, ώστε οι σφαίρες του ιδιωτικού και του δημόσιου να εκλαμβάνονται μονίμως ως διαμεσολαβημένη πραγματικότητα;
Η πρότασή τους ξεκινά από την υπόθεση ή την παρατήρηση της πανταχού παρούσας δύναμης της εικόνας και της επίδρασής της σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας. Το συγκεκριμένο έργο αποπειράται να αναπαραστήσει τους όρους με τους οποίους είμαστε «διαθέσιμοι» μέσα από τα ψηφιακά (μας) είδωλα, με ό,τι συνεπάγεται αυτή η διαπίστωση. Πρόκειται για μια παροδική μόδα ή για έναν κόσμο που ολοένα αποσυντίθεται σε ψηφία; Τέσσερις χορευτές διερευνούν το εύθραυστο των σχέσεων και της επικοινωνίας, παίζοντας τόσο με τα κλισέ της εποχής όσο και με τους ανομολόγητους φόβους μας, μπροστά στη μετάλλαξη των βιωμάτων μας, κατά την επαφή μας με την «πραγματικότητα» και τον άλλον. Άλλωστε, όπως φαίνεται να επιβεβαιώνουν οι δημιουργοί, οι εικόνες δεν δείχνουν απλώς πράγματα, αλλά καταστάσεις πραγμάτων γύρω μας.
Συντελεστές
Ο Χρήστος Ξυραφάκης και ο Άντι Τζούμα γνωρίστηκαν στη διάρκεια των σπουδών τους στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης. Η συνεργασία τους –είτε στη συνδιδασκαλία του χορού είτε στη δημιουργία– είναι ένα στοίχημα, μια διαρκής πρόκληση. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ο καθένας τους δεν διαθέτει αυτονομία στον τρόπο που διαχειρίζεται την καλλιτεχνική του πορεία: ο Άντι Τζούμα υπήρξε χορευτής στη διεθνούς φήμης ομάδα του Lloyd Newson, DV8 Physical Theatre (στην παραγωγή “John” που παρουσιάστηκε και στη Στέγη, το 2014), ενώ ασχολείται επίσης με το video dance, έχοντας λάβει ως κινηματογραφιστής και περφόρμερ τιμητικές διακρίσεις σε φεστιβάλ. Ο Χρήστος Ξυραφάκης, πέρα από τις αμιγώς χορευτικές δουλειές με Έλληνες και ξένους χορογράφους, έχει συνεργαστεί και με θεατρικούς σκηνοθέτες, όπως με την Κατερίνα Ευαγγελάτου, στην πρόσφατη παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, «Άλκηστη» (2016).
Στο εν λόγω εγχείρημα, οι δύο χορογράφοι καταπιάνονται με τον τρόπο που η γενιά τους –και όχι μόνο– βιώνει τη σχέση του εαυτού με την εικόνα, καθώς και με τις αλλαγές που έχει επιφέρει η τελευταία στην ανθρώπινη επικοινωνία και την καθημερινότητά μας. Παρά το νεαρό της ηλικίας τους, η ενασχόληση με αυτό το θέμα προκύπτει από τα δικά τους αντιφατικά βιώματα και τη συμμετοχική παρατήρηση, ενώ οι ίδιοι φαίνεται να επεξεργάζονται τόσο τους φόβους που ελλοχεύουν στη μεταβατική αυτή φάση της κοινωνίας όσο και τις υποσχέσεις για έναν πιο «διαφανή» τρόπο διαχείρισης των ανθρώπινων σχέσεων.
Στη σύγχρονη εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έχει διαμορφωθεί ένας διαφορετικός τρόπος διαχείρισης της εικόνας του εαυτού, με αποτέλεσμα την ανάδειξη μιας νέας «αξίας», αυτήν της δημοσιοποίησης του ιδιωτικού. Τα όρια ανάμεσα στην ιδιωτική και τη δημόσια σφαίρα αίρονται, δημιουργώντας πλείστες αντιφάσεις και συγκρούσεις. Ο «μικρόκοσμος του ίντερνετ δεν είναι πια μικρόκοσμος»· ανανεώνει ακατάπαυστα την ίδια του τη δόξα, μετατρέποντας τη ζωή σε θέαμα. Τι να σημαίνει άραγε, φαίνεται να αναρωτιούνται οι νεαροί δημιουργοί, ότι παρατηρούμε τις ζωές των άλλων σε μια συνθήκη όπου η αποστροφή του βλέμματος, ο κατευνασμός της οδύνης ή η ανανέωση της ηδονής απέχει μόνο ένα «κλικ» από τον επιθυμητό στόχο;
