Νίκος Εγγονόπουλος

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1907. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1932-38) με δασκάλους τον Κωνσταντίνο Παρθένη και τον Δημήτριο Μπισκίνη. Μαθήτευσε στον Φώτη Κόντογλου και συνεργάστηκε με τον Δημήτρη Πικιώνη. Θεωρείται ο πρώτος υπερρεαλιστής ζωγράφος στην Ελλάδα. Το 1938 παρουσίασε στην γκαλερί Στρατηγοπούλου τέμπερες με θέμα τα παλιά σπίτια της Δυτικής Μακεδονίας. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή, «Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν». Πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση τον Νοέμβριο του 1939 στο σπίτι του ποιητή και τεχνοκρίτη Νικόλαου Κάλας. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας «Αρμός» (1949). Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 27η Μπιενάλε της Βενετίας (1954) και στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο (1955). Το 1963, το Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο φιλοξένησε ατομική του έκθεση. Από το 1945 έως το 1973 δίδαξε ελεύθερο σχέδιο, σκηνογραφία και ιστορία της τέχνης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Το 1972, οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις του ΕΜΠ εξέδωσαν το λεύκωμα «Ελληνικά σπίτια» με δεκαοκτώ ζωγραφιές του. Το 1983, η Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου διοργάνωσε μεγάλη αναδρομική έκθεση του έργου του. Εικονογράφησε τις ποιητικές του συλλογές και άλλες εκδόσεις. Ως σκηνογράφος συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τον Κάρολο Κουν και τη Ραλλού Μάνου. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1985.