Δημήτριος Μπισκίνης

Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1891. Πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον αγιογράφο παππού του, Γεώργη Ζωγράφο. Το 1901 εγκαταστάθηκε με τη μητέρα του στην Αθήνα και παρακολούθησε μαθήματα στο Σχολείο Καλών Τεχνών με τον Κωνσταντίνο Βολανάκη και τον Γεώργιο Ροϊλό. Το 1903 επέστρεψε στην Πάτρα για να δουλέψει με τον θείο του, τον αγιογράφο Μιλτιάδη Ζωγράφο. Φοίτησε στο Σχολείο Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου (1906-11) και συνέχισε τις σπουδές του στις Ακαδημίες Julian και Grande Chaumiere στο Παρίσι (1919-23). Το 1923 εγκαταστάθηκε στην περιοχή Ζωγράφου, όπου έστησε το ατελιέ του. Το 1928 διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών και το 1930 έγινε υποδιευθυντής της. Από τους πιο δημοφιλείς Έλληνες ζωγράφους του μεσοπολέμου, εικονογράφησε περιοδικά, ημερολόγια και βιβλία, όπως το «Στα μυστικά του βάλτου» (1937) της Πηνελόπης Δέλτα. Προσωπικός φίλος του ποιητή Κωστή Παλαμά, φιλοτέχνησε προσωπογραφίες του. Υιοθετώντας ένα συμβολιστικό ύφος, ζωγράφισε προσωπογραφίες, θρησκευτικά και μυθολογικά-μεταφυσικά θέματα, αλληγορικές και ονειρικές σκηνές, καθώς και νεκρές φύσεις. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1947. Ο Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός» διοργάνωσε αναμνηστικές εκθέσεις του το 1957 και το 1967, με την ευκαιρία συμπλήρωσης δέκα και είκοσι ετών από τον θάνατό του, αντίστοιχα.