Te Huri Wai

Το “Te Huri Wai” αναφέρεται στον κύκλο του καιρού και στην παρουσία προσωποποιημένων ανέμων και υδάτων βάσει μιας αρχαίας διήγησης από τη νότια Αοτεαρόα (Aotearoa), όπως ονομάζεται η Νέα Ζηλανδία στη γλώσσα των Μαορί. Έμπνευση για το αφηγηματικό υπόβαθρο του έργου αποτελεί η προφορική διήγηση του Teone Taare Tikao, ενός tohunga (πολυμαθής σοφός) από τη γη του λαού των Waitaha, την οποία ζωντανεύει η ανάσα της Cathy Livermore που κατάγεται από τους Γουάιταχα. Στον κόσμο των Μαορί, οι προσωποποιήσεις απεικονίζουν τον «φυσικό» κόσμο ως προγόνους ή μέλη εκτεταμένων οικογενειών. Η αφήγηση του έργου αφορά τις θηλυκές δυνάμεις της πανίσχυρης Hine-pu-nui-o-toka, του ανέμου από τα νοτιοδυτικά, και των πέντε θυγατέρων της που είναι: η Hine-aroraki, η οποία προεδρεύει πάνω από τα πουλιά που πετούν ψηλά· η Hine-aroaro-pari, που επιβλέπει την ηχώ στα βράχια πλάι στη θάλασσα· η Hine-hauone, η οποία διοικεί την άμμο στα σημεία συνάντησης του ωκεανού και της γης· η Hine-roroki, που είναι ο βόρειος άνεμος· και η Hine-rotia, ο δυτικός. Τα ηχεία είναι προσανατολισμένα στην κατεύθυνση του εκάστοτε ανέμου. Μια επιπλέον ηχητική πηγή διατηρεί τη θέση του νερού. Αυτές οι «δυνάμεις» του καιρού αυτοπαρουσιάζονται έτσι ώστε να ακούμε και να αφουγκραζόμαστε την παρουσία τους.

Με ένα ηχοτοπίο από τον Μάκη Φάρο που δημιουργήθηκε ειδικά για το έργο ως χειρονομία πολιτιστικής ανταλλαγής. Αναφέρεται στην ελληνική ορεινή ύπαιθρο και στους ιδιαίτερους ήχους της. Διαφορετικά στοιχεία συναντώνται χωρίς να αλληλεπικαλύπτονται και μιμούνται την ποιητική λειτουργία της μνήμης.